Het eerste wat me opviel was de dikte van het boek.  Het verhaal telt 336 pagina’s, weinig illustraties en dit kan kinderen nogal eens afschrikken.   Dit terwijl het toch een leuk en vlot boek is om te lezen.  Je kan dit omzeilen door het boek (deels) voor te lezen thuis.  Best niet vlak voor het slapen gaan, het boek kan soms zeer spannend zijn.  In de school kun je dit ook doen.  Je leest enkele hoofdstukken voor en legt het dan in de klasbibliotheek voor de kinderen die graag het vervolg willen kennen.  Er zijn veel hoofdstukken die zich hiertoe lenen, want ze eindigen bijna altijd met een kleine cliffhanger.  Thuis slingeren er regelmatig kinder- en jeugdboeken rond, maar toen mijn zoon (9 jaar) deze zag liggen toonde hij dadelijk veel interesse.  Dit terwijl hij zelf niet zo’n fervente lezer is.  De cover is dus best aantrekkelijk en geeft je wel een goed beeld van het thema.  Dit is het tweede boek uit de reeks rond ‘gevonden-voorwerper’ Herbert Citroen en in het najaar komt deel drie uit.  Ik vond het zeker interessant genoeg om het eerste en derde boek ook aan mijn collectie toe te voegen.  Ik zou het boek aanraden voor lezers vanaf ongeveer 10 jaar die graag avontuurlijke en meeslepende verhalen met een vleugje fantasie lezen.