De waanzinnige boomhut van 130 verdiepingen
De waanzinnige boomhut van 130 verdiepingen
Andy en Terry hebben weer dertien verdiepingen toegevoegd aan hun boomhut en die is nu nog waanzinniger! Er is een zeepbellenblazer, een GRIJPINATOR, een tijdverspilverdieping en een wc-papierfabriek.
Andy en Terry worden naar de ruimte ontvoerd door een gigantische vliegende oogbol. Daar moeten ze een planeet redden van een modderslurpende moeraspad!
Dus waar wacht je op? Kom naar boven!
Boordevol knotsgekke illustraties van de eerste tot de honderddertigste verdieping.
De waanzinnige boomhut van 130 verdiepingen is deel 10 in de serie De waanzinnige boomhut.
Leeftijd
Verschijningsdatum
ISBN
Uitvoering
Auteur van dit boek
Andy Griffiths is een van de populairste kinderboekenauteurs in Australië. Hij schreef al meer dan twintig boeken en van een van zijn reeksen werd een animatiereeks gemaakt. Griffiths werkt al jaren succesvol samen met auteur en illustrator Terry Denton. Hun werk werd al meermaals bekroond.
Auteur en illustrator Terry Denton werkt al jaren succesvol samen met Andy Griffiths aan De waanzinnige boomhut. Hun werk werd al meermaals bekroond.
Dit vinden onze ambassadeurs:
Spannend, mijn eerste pakje als ambassadeur van De Leukste Kinderboeken zit in de bus! En Yes, superblij, het is een exemplaar van de Waanzinnige Boomhut reeks. Die stond al lang op ons lijstje.
Vooraleer ik van start ga, moet ik mijn publiek misschien even voorstellen. Jack is 6 en zit in het eerste leerjaar en leerde dit schooljaar dus lezen. Finn is 9 en hij heeft een extraatje, een extra chromosoom om precies te zijn: hij heeft het syndroom van Down en houdt van verhalen maar lezen kan hij nog niet.
Het verhaal van de Waanzinnige Boomhut van 130 verdiepingen is op zijn minst origineel te noemen, de schrijvers hebben hun fantasie helemaal de vrije loop laten gaan en dat tegen een intergalactische achtergrond. De avonturen die de hoofdpersonages beleven, spreken dan ook erg tot de verbeelding van mijn jongens. Het verhaal gaat alle kanten uit, grijpt terug naar eerdere verdiepingen van de boomhut en je kan letterlijk niet voorspellen hoe het verhaal gaat aflopen. Er zit een fijne humor in de tekst, helemaal op maat van de lagere school: gegniffel bij de ‘gigantische boerende moeraspad’ en opperste concentratie bij de ‘intergalactische op-leven-en-dood wedstrijd’. Dat zie je ook in de illustraties die trouwens het verhaal perfect ondersteunen: mijn jongens bladerden gefascineerd door heel het boek.
Ik heb het hun dus voorgelezen: het tempo van het verhaal ligt immers hoog en de woordenschat is uitgebreid en nog niet compatibel met de aanwezige lees-vaardigheden. Ik merkte ook aan mijn jongens dat ze nog niet helemaal mee waren en na een paar dagen vroegen ze om een ander boek. Daarom denk ik dat dit boek beter aanslaat bij kinderen die zelf al vlot kunnen lezen. Wij zetten hem dus nog even in de kast en over een jaartje lezen we zeker verder!