Kermiskind
Kermiskind
De nieuwe Vriens over een reizend theater
Rosa reist samen met haar familie het land door om op kermissen in theatervoorstellingen te spelen. Maar eigenlijk vindt Rosa toneelspelen verschrikkelijk. Als kleuter moest ze al meedoen en stond ze te huilen op het podium. Nu ze ouder is, speelt ze braaf haar rolletjes, maar ze zou liever bij de draaimolen helpen of achter de kassa zitten. Gelukkig heeft Rosa Teunis, de zeventienjarige jongen die de sterren van de hemel speelt in hun toneelstukken, vooral in de vrouwenrollen. Met hem sluit ze een dierbare vriendschap en ze komt erachter dat hij een groot geheim heeft.
Maar dan krijgt Rosa's vader een ongeluk. Oom Gerrit neemt de leiding over en gedraagt zich als een tiran. Wanneer hij Teunis wil ontslaan, komt Rosa met haar vriend in actie. Zo ontdekt Rosa dat ze toch meer voelt voor het theater dan ze wil toegeven. Lukt het Rosa en Teunis om oom Gerrit te stoppen?
Kermiskind is het nieuwe kinderboek van Jacques Vriens voor kinderen vanaf 10 jaar. Een prachtig historisch verhaal over een reizend theatergezelschap dat zich afspeelt op een kermis rond 1920. Als geen ander weet meesterverteller Jacques Vriens de geschiedenis van de jaren 20 tot leven te brengen voor de jonge lezer.
Leeftijd
Verschijningsdatum
ISBN
Uitvoering
Download lesbrief (4.66 MB)Auteur van dit boek
Jacques Vriens (1946) wilde als kind toneelspeler, schrijver of schoolmeester worden. Hij werd het uiteindelijk allemaal. Tegenwoordig staat hij niet meer voor de klas, maar toneelspelen en schrijven doet hij nog altijd graag. Vriens is onder meer bekend van zijn verhalen over Tommie en Lotje, zijn schoolromans, zijn historische boeken, de series over De Bende van de Korenwolf en De Kinderen van het Kattenpleintje. Hij heeft veel prijzen in de wacht gesleept, zoals meerdere Griffels, de Archeon Thea Beckmanprijs en de Prijs van de Nederlandse Kinderjury. Zijn boeken Achtste-groepers huilen niet en Oorlogsgeheimen zijn verfilmd en alle twee bekroond met een Gouden Kalf. Van Tien torens diep werd een tv-serie gemaakt. In de afgelopen 40 jaar werden ruim 4 miljoen boeken van Jacques Vriens verkocht. Jacques Vriens woont in Limburg met zijn vrouw Thérèse. Samen hebben ze twee zoons en drie kleinkinderen.
Jacques Vriens (1946) wilde als kind toneelspeler, schrijver of schoolmeester worden. Hij werd het uiteindelijk allemaal. Tegenwoordig staat hij niet meer voor de klas, maar toneelspelen en schrijven doet hij nog altijd graag. Vriens is onder meer bekend van zijn verhalen over Tommie en Lotje, zijn schoolromans, zijn historische boeken, de series over De Bende van de Korenwolf en De Kinderen van het Kattenpleintje. Hij heeft veel prijzen in de wacht gesleept, zoals meerdere Griffels, de Archeon Thea Beckmanprijs en de Prijs van de Nederlandse Kinderjury. Zijn boeken Achtste-groepers huilen niet en Oorlogsgeheimen zijn verfilmd en alle twee bekroond met een Gouden Kalf. Van Tien torens diep werd een tv-serie gemaakt. In de afgelopen 40 jaar werden ruim 4 miljoen boeken van Jacques Vriens verkocht. Jacques Vriens woont in Limburg met zijn vrouw Thérèse. Samen hebben ze twee zoons en drie kleinkinderen.
Dit vinden onze ambassadeurs:
Toneelspelen vanuit je hart is iets anders dan je anders voordoen dan je bent
In dit boek neemt Jacques Vriens ons weer mee terug in de tijd. Het verhaal speelt zich af in de jaren '20 van de vorige eeuw en gaat over Rosa, die met haar familie rondreist als “komedianten” op de kermis. Kermiskind biedt een kijkje in een verrassende wereld, waarin vriendschap een belangrijke rol speelt.
De vertelstijl van Vriens past perfect bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Dit is geen boek waarin de avonturen elkaar in hoog tempo opvolgen, maar een ingetogen verhaal dat een mooi beeld schetst van het nomadenbestaan van rondreizende kermisklanten.
In het boek speelt toneelspel een belangrijk thema. Dit geldt niet alleen voor Rosa, die met haar familie rondreist met hun kermistheater. Als dochter van een echt toneelspelersgezin is ze min of meer gedwongen om de planken op te gaan, terwijl ze zelf eigenlijk niet wil. Maar toneelspelen is ook van belang voor Teunis, een jongen die zich vanwege zijn geaardheid elke dag anders moet voordoen. Van acceptatie van homoseksualiteit is in die tijd namelijk geen sprake. Zowel Rosa als Teunis vechten tegen de heersende opvattingen en vooroordelen. Gaandeweg leren ze dat toneelspelen vanuit je hart iets anders is dan je anders voordoen dan je bent, en dat je vooral jezelf mag zijn.
Alleen die voorkant al… betoverend mooi en kwetsbaar tegelijk. Je voelt de onzekerheid van de hoofdpersoon, Rosa, maar in het verhaal zelf ontdek je welk een kleurrijke persoonlijkheid er schuilgaat in dit dertienjarige meisje. Een ontroerend verhaal over Rosa’s zoektocht naar haar eigen identiteit.
Het verhaal speelt zich af rond 1925. Hoewel het verhaal al 100 jaar geleden is, zijn de thema’s die auteur Jacques Vriens beschrijft vandaag de dag nog steeds actueel. Liefde, vriendschap, geaardheid, onzekerheid, pesterijen, zinloos geweld, acceptatie en jezelf durven zijn – het komt allemaal voorbij in dit boek.
Het kermisleven is misschien niet voor iedereen even bekend, maar Vriens biedt op een toegankelijke manier een kijkje achter de schermen van een kermisfamilie. Rosa speelt als kermisdochter mee in het theater van haar vader. Ze is daar niet altijd gelukkig mee, want ze heeft het gevoel dat ze niet zichzelf kan zijn. Gelukkig kan ze dat wel bij haar vriend Teunis, een jongen die zich heeft aangesloten bij het theatergezelschap en het liefst vrouwenrollen speelt. Dit levert hem de bijnaam ‘Mietje’ op van oom Gerrit en heeft alles te maken met de zoektocht van Teunis naar wie hij werkelijk is.
De problemen van die tijd worden op een levendige manier verteld, waardoor de wereld van toen naar het nu wordt gebracht. Jacques Vriens weet actuele onderwerpen op een toegankelijke manier te behandelen, zonder dat het verhaal te zwaar of moeilijk wordt. Dit maakt het boek geschikt om te lezen vanaf 10 jaar.
Rosa ontdekt in dit verhaal niet alleen waar haar echte passie ligt, maar ze ervaart ook dat ze tot veel meer in staat is dan ze ooit had gedacht. Een prachtig verhaal met een mooie boodschap!
Een knappe inkijk in het oude kermisleven
Rosa groeide op als kermiskind. Al haar hele leven trekt ze van dorp naar dorp, van kermis naar kermis met de theatertent. Ze houdt van de uitgelaten sfeer, geniet van de gratis ritjes en helpt graag aan de kassa. Alles is beter dan op het podium staan en bekeken of uitgejoeld te worden door het beschonken publiek. Rosa voelt zich onzeker op de planken. Gelukkig fleurt Teunis, de nieuwe jonge acteur, sinds kort haar dagen wat op. Iedereen geniet van zijn acteerprestaties en zijn aangename gezelschap. Enkel oom Gerrit wil zo snel mogelijk van Teunis af. Waarom heeft haar oom iets tegen de jongen?
Wat een prachtige cover! Het beeld straalt ontzettend veel gezelligheid uit, maar kan tegelijkertijd ook perfect de twijfel en onzekerheid van Rosa vatten.
Met Kermiskind geeft Jacques Vriens ons een inkijkje in het oude kermisleven. Het verhaal speelt zich af in het jaar 1925. Een kantelmoment voor deze rondreizende theaterfamilie want de concurrentie met de stille film staat op het punt los te barsten. Een dorpskermis is hét moment waarop de inwoners de teugels vieren en hun spaargeld kwistig uitgeven aan attracties en drank. Alle kermisfamilies werken hard om hun deel van de centen binnen te rijven. In al deze drukte groeit Rosa op en ze stelt zichzelf steeds meer in vraag. Waarom blijft ze zichzelf zo kwellen op dat podium? Is dit de toekomst die ze voor zichzelf wil? Wie is ze en wat wil ze zijn? Tegelijkertijd ontspint zich het verhaal van Teunis, die schittert in vrouwenrollen en Rosa leert om op te komen voor zichzelf. Maar de maatschappij en zelfs de losse kermiskliek zijn niet ruimdenkend genoeg als het om de diepste gevoelens van Teunis zelf gaat.
Vriens schrijft heel toegankelijk. De korte hoofdstukken zijn vlot geschreven en er zit veel vaart in de verhaalopbouw. Tijdens het lezen lijk je het geroezemoes van de kermisklanten te horen en snuif je de geur van de poffertjes op. Ik ben Vriens dankbaar voor deze nostalgische trip naar het verleden. Respect en bewondering ook voor het harde werk op de kermis!
