Er zijn niet zo veel boeken met een spin in de hoofdrol, maar het boek Vuureiland is een uitzondering. Wilson laat zijn saaie, huiselijke leventje achter en belandt na een avontuurlijke vlucht op een eiland. De nieuwsgierige spin leeft er vele honderden of duizenden jaren en maakt de transformatie van het eiland van op de eerste rij mee. Eerst komen er vogels aangewaaid, daarna spoelen schildpadden aan en ten slotte zet de vreemdste diersoort van allemaal voet aan wal: de mens. Piraat Donderborst en zijn kornuiten leden schipbreuk en palmen het eiland helemaal in. De onderliggende vraag is erg relevant: hoe kunnen mensen omgaan met de fauna en flora om hen heen zonder de natuurlijke bronnen uit te putten? (Spoiler: duidelijk niet op de wijze van de piraten).

Het eerste deel van Vuureiland lijkt op een vertelling van de evolutie. De wetenschappelijke achtergrond van de auteur zit daar vermoedelijk achter. Samen met de komst van de mens op het eiland, komt de vaart in het verhaal. Wilson, zijn dierenvrienden en mensenmeisje Ilja proberen hun gevangengenomen soortgenoten te bevrijden uit de handen van de piraten. Het is zeker geen spannende whodunit, maar dat is ook niet de bedoeling lijkt mij. 

Tussen de verschillende hoofdstukken door staan lichtgrijze tekeningen van illustrator Jitske Wadman. Het taalgebruik is vlot en niet te moeilijk voor de doelgroep. Een boek dat met plezier gelezen kan worden door kinderen van een jaar of zeven.